Winst en een prachtig doelpunt...

Moerkapelle VE1

4 - 0

Rijnstreek VE1

Ozgur Kocak (schot)

33'

Assist: Marvin Klos

Mark Noomen

40'

...

Mark Noomen

63'

Robert Jan Granneman (solo)

67'

Competitie

Mannen Veteranen zaterdag, VE1, 3e klasse 2

Datum

12 november 2016 14:30

Scheidsrechter

Rob van Blijswijk

Accommodatie

Onbekend

Op een zonovergoten frisse zaterdagmiddag stonden de veteranen van Moerkapelle tegenover die van Rijnstreek VE1. Al snel was duidelijk dat wij deze wedstrijd makkelijk moeten winnen, we waren immers steeds als eerste bij de bal.
De deceptie werd duidelijk toen Berno met een fikse blessure (redactie: twee weken laten nog steeds geblesseerd) het veld verliet en de jongste van het team inviel.

Omdat Rijnstreek minder vaak de bij de bal kwam werd steeds vaker de man gevonden, tot irritatie van de scheidsrechter en de teamstaf (redactie: handige Dirk). De bank van Rijnstreek zag het echter anders en maakte dat de scheidsrechter op een nogal kinderachtige wijze kenbaar. De scheidsrechter liet zich niet beet nemen en stuurde de stoute jongens (redactie: mannen op leeftijd) achter het hek.

Ondertussen waren door Moerkapelle reeds drie minder belangrijke doelpunten gemaakt, waaronder een benutte penalty vanwege een klapje in het gelaat van Mark en omdat Oz per ongeluk een keer op de goede plek stond (redactie: waarschijnlijk uit te hijgen tegen de verre doelpaal).

Toen gebeurde het. De Benjamin van het team rende als een jonge gazelle over het veld. Het leek wel of er 21 man in slow motion liepen. Vanaf het middenveld kwam hij met de bal op. De afgematte Dennis moedigde nog met zijn laatste adem aan om vooral door te gaan. Eenmaal bij de 16 meter aangekomen, legde de "promising child" de bal voor zijn gulden rechter voet. Met een ferme trap krulde hij de bal om enkele verdedigers heen naar de korte hoek. De keeper sprong. Na een vlucht door de lucht kon de bal nog net aangeraakt worden. Het leek wel of de tijd stil stond. Iedereen hield zijn adem in. De bank van Moerkapelle zat op het puntje van hun stoel (redactie: waarschijnlijk stond Dirk er weer voor). Via de paal stuiterde de bal over de lijn. De 4-0 was een feit. Met diepe zucht en oorverdovend geluid barste de euforie los. Heel Moerkapelle juichte. Met intens geluk keken de gegadigde menigte elkaar aan, knikten en zeiden "ja dit is een doelpunt dat we niet zullen vergeten".

Na het laatste fluitsignaal liepen de veteranen van Moerkapelle met trots en drie punten in de tas terug naar de kleedkamer.

Eindstand: 4-0